مجید روزبه؛ علی خانی
چکیده
در سیستم های خاکورزی حفاظتی، بقایای زیاد محصولات زراعی بر سطح خاک، کارایی کارنده های کاشت مستقیم و در نتیجه تولید محصول را پایین می آورد و بدین گونه پذیرش این سیستم ها توسط کشاورزان را محدود می کند. برای ارزیابی کارایی کارندة کاشت مستقیم در روش های مختلف مدیریت بقایای محصولات و اثر آن بقایا بر عمق کاشت، سرعت جوانه ...
بیشتر
در سیستم های خاکورزی حفاظتی، بقایای زیاد محصولات زراعی بر سطح خاک، کارایی کارنده های کاشت مستقیم و در نتیجه تولید محصول را پایین می آورد و بدین گونه پذیرش این سیستم ها توسط کشاورزان را محدود می کند. برای ارزیابی کارایی کارندة کاشت مستقیم در روش های مختلف مدیریت بقایای محصولات و اثر آن بقایا بر عمق کاشت، سرعت جوانه زنی، یکنواختی عمق کاشت و ظرفیت مزرعه ای مؤثر در زراعت ذرت، مطالعه ای مزرعه ای با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل رها کردن بقایای گیاهی (T1)، بیرون بردن (T2)، خرد کردن (T3) و دیسک زدن آنها (T4) بود. از تحلیل عاملی به منظور گروه بندی و تعیین مؤثرترین شاخص های کارایی کارنده استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که روش های مختلف مدیریت بقایای گیاهی تأثیر معنی داری بر ظرفیت مزرعه ای مؤثر، عمق کاشت، سرعت جوانه زنی و یکنواختی عمق کاشت ذرت دارد. کمترین میزان عمق کاشت و یکنواختی توزیع عمودی بذر در روش T1 مشاهده شد. یافته ها نشان میدهد تأثیر روش های مختلف مدیریت بقایای گیاهی بر سرعت جوانهزنی و یکنواختی عمق کاشت به ترتیب به صورت T2>T3>T1>T4و T2>T3>T4>T1 است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان میدهد که سرعت جوانه زنی، عمق کاشت و یکنواختی عمق کاشت برجسته ترین شاخص های کارایی کارنده کاشت مستقیم ذرت شناخته می شوند.
علیاکبر صلحجو؛ سیدابراهیم دهقانیان
چکیده
از عوامل مؤثر بر عملکرد گندم، استفاده بهینه از بقایای گیاهی و آب است. از این رو نیاز است تا روشهای مدیریت بقایای گیاهی و زمان اجرای پیآب روی پشتههای عریض بررسی و ارزیابی شود. این تحقیق در قالب طرح آماری اسپلیت بلوک و بهمدت سه سال اجرا شد. تیمار اصلی، مدیریت بقایای گیاهی شامل: الف، سوزاندن بقایای گیاهی، ب، خارج کردن قسمت ...
بیشتر
از عوامل مؤثر بر عملکرد گندم، استفاده بهینه از بقایای گیاهی و آب است. از این رو نیاز است تا روشهای مدیریت بقایای گیاهی و زمان اجرای پیآب روی پشتههای عریض بررسی و ارزیابی شود. این تحقیق در قالب طرح آماری اسپلیت بلوک و بهمدت سه سال اجرا شد. تیمار اصلی، مدیریت بقایای گیاهی شامل: الف، سوزاندن بقایای گیاهی، ب، خارج کردن قسمت عمدهای از بقایای گیاهی+ ساقه خردکردن و ج، خارج کردن قسمت عمدهای از بقایای گیاهی + ساقه خردکردن + شخم با گاوآهن برگرداندار است. تیمار فرعی زمان اجرای پیآب شامل: الف، 7 روز پس از کاشت، ب، 14 روز پس از کاشت و ج، 21 روز پس از کاشت در 3 تکرار است. پارامترهای شاخص مخروطی خاک، درصد رطوبت خاک، درصد سبز، درصد بقایای گیاهی مانده بر سطح خاک، میزان آب مصرفی و عملکرد گندم اندازهگیری شد. نتایج نشان میدهد که تیمار استفاده از ساقه خردکن + گاوآهن برگرداندار، در مقایسه با سوزاندن بقایای گیاهی، باعث کاهش: شاخص مخروطی خاک بهمیزان 8/ 18 درصد، میزان سبز شدن 7 درصد، بقایای گیاهی مانده بر سطح خاک بهمیزان 63 درصد و آب مصرفی بهمیزان 5 درصد و نیز باعث افزایش ماده آلی خاک بهمیزان 5/3 درصد، عملکرد گندم بهمیزان 5 درصد و کارآیی مصرف آب بر اساس عملکرد گندم بهمیزان 3/11 درصد شده است. نتایج همچنین نشان میدهد که زمان اجرای پیآب تأثیر خاصی بر عملکرد گندم ندارد و میتوان آن را بهمدت 21 روز از تاریخ کاشت به تاخیر انداخت یا بهعبارت دیگر آن را حذف کرد.